دختر ایرونی

نشسته ام او را به نظاره

در آغوش ماه

کنار چندین ستاره

تکه ای از آرامشش را

از آن بالا به من میبخشد

ستاره هایش را با من همراه می سازد

ماهش را در آسمان چشمانم می نشاند

مرا در دل خود غرق می کند

و چشمانم را متعجب

بزرگ است و عجیب

اما من دوست دارم

آسمان را

دختری ایرانیم
دختری جان بر کف و عرفانیم
دختری از جنس رعد
دختری بارانیم
دختری از سرزمین موج های آبیم
دختری از جنس نور
دختری از جنس رود
دختری از نسل خاک
دختری از سرزمین چهار فصل
دختری خوش حال و شاد
دختری رویایی ام
دختری از جنس خاک
چون آفتاب
دختری از سرزمین کوروش و داروجیم
با دلی خالی ز غم
دختری پر شور
لبریز از شبی مهتابیم
دختری از دسته آزادگان
دختری از دشت های لاله های آبیم
عاشق ایرانم و ایرانیم